Posty

Wyświetlanie postów z listopad, 2017

"Głęboka próżnia" Alexandra Ducan - recenzja

Obraz
Tytuł: Głęboka próżnia Autor: Alexandra Ducan Wydawnictwo: YA! "Głęboka próżnia" to drugi tom "Ocalonej". Na blogu nie ukazała się recenzja pierwszego tomu ponieważ przeczytałam go dwa lata temu. W tej recenzji nie powinny pojawić się jakieś większe spojlery do pierwszego tomu, aczkolwiek jeśli jakieś się pojawią to przepraszam, ale sama do końca nie pamiętam pierwszego tomu. Akcja książki dzieje się kilka lat po zakończeniu pierwszego tomu na badawczym statku kosmicznym gdzie aktualnie przebywa Miyole. Realizuje swoje marzenia o zostaniu asystentką badawczą na takim właśnie statku, a jeśli wszystko dobrze pójdzie to może dostanie nawet swoje własne laboratorium i będzie mogła prowadzić swoje własne badania. Mały statek przelatujący koło IGS (Instytut Głębinowych Sondowań, na którym przebywa nasza bohaterka) zostaje zaatakowany przez piratów. Ze statku zostaje uratowana rodzina, prawie w komplecie. Tak Miyole poznaje Cassię - która jest zdesperowana,

"The Call. Wezwanie" Peadar O' Guilin - recenzja

Obraz
Tytuł: The Call. Wezwanie Autor: Peadar O' Guilin Wydawnictwo: Czwarta strona Irlandia zostaje odcięta od reszty świata. Rodzice wysyłają swoje nastoletnie dzieci do specjalnych szkół, aby przetrwały Wezwanie. Swoje trzy minuty i cztery sekundy. Nessa, Megan i Anto mają czternaście lat i chodzą do jednej szkoły. Są na Piątym Roku nauki i jeszcze nie zostali wezwani. Wezwanie to przeniesienie się do... no właśnie gdzie? Tego nikt do końca nie wie. W świecie ludzi trwa to za każdym razem trzy minuty i cztery sekundy, a w Szaroziemiach całą dobę. Wezwanie wywołuje okrutny Wróży Lud Sidhe. Kiedy nastolatkowie trafiają do Szaroziemi przeżywają chwilowy szok, ale muszą zebrać się jak najszybciej i uciekać. Niewiele z nich wraca żywych. Czasem Sidhe za pomocą nastolatków przekazują jakieś wiadomości do Irlandii i tylko dlatego wysyłają ich żywych. Są jednak nieliczne wyjątki, kiedy to nastolatkowie wracają żywi bo udało im się uciec i ukryć przed stworzeniami z innego św

"Król kruków" Maggie Stiefvater - recenzja

Obraz
Tytuł: Król kruków Autor: Maggie Stiefvater Wydawnictwo: Uroboros Szesnastoletnia Blue Sargent wychowała się w rodzinie wróżek, otoczona magią. Sama jednak nie jest wrażliwa na magię. Wychowała się bez ojca, ale także bez żadnego innego mężczyzny. Pomimo faktu, że główna bohaterka nie jest wrażliwa na magię, posiada inną wyjątkową i zaskakującą cechę - wzmacnia, potęguje to co widzą i słyszą inni. Blue od urodzenia wie, że kiedy pocałuje tego kogo szczerze pokocha ta osoba umrze. Dlatego kiedy po raz pierwszy ma wizję, gdzie pojawia się chłopak, jest przerażona. Jedna z ciotek tłumaczy bohaterce, że wizja, którą widzą osoby nie magiczne może oznaczać tylko jedno - ta osoba, którą zobaczyła zginie przez nią. Gansey, Adam i Ronan, trzej przyjaciele z elitarnej szkoły dla chłopców, od pewnego czasu szukają pewnej linii mocy Króla Kruków.  To dzięki nim, pozornie ciche i spokojne miasteczko staje się miejscem niezwykłych zdarzeń. Wszyscy razem trafiają do magicznego lasu,

Czytelnicze Nawyki Book Tag

Dzisiaj zapraszam was na Czytelnicze Nawyki Book Tag. 1. Czy masz w domu konkretne miejsce do czytania? Przeważnie czytam u siebie na łóżku albo na świeżym powietrzu. Chociaż ostatnio generalnie czytam też w szkole na lekcjach po skończonym sprawdzianie, kiedy zostaje jeszcze czas do końca lekcji albo kiedy czekam aż mama przyjedzie mnie odebrać ze szkoły (muszę tu zaznaczyć, że jestem - przepraszam za wyrażenie - wozidupą, jak to określa moja przyjaciółka) 2. W czasie czytanie używasz zakładek czy przypadkowych świstków papieru? Oczywiście, że zakładek! Jestem wielką miłośniczką i kolekcjonerką zakładek. Nie rozumiem ludzi, którzy zaznaczają sobie strony np. widelcem. Jak to widzę bądź słyszę to mnie serce boli. 3. Kończysz czytać książkę na przypadkowej stronie czy na końcu rozdziału lub podrozdziału? Zazwyczaj staram się kończyć czytać na końcu rozdziału, ale ostatnio dzwonek szkolny mi w tym przeszkadza... 4. Czy pijesz albo jesz w trakcie czytania? Przyznam się,

"Dwór skrzydeł i zguby" Sarah J. Maas - recenzja

Obraz
Tytuł: Dwór skrzydeł i zguby Autor: Sarah J. Maas Wydawnictwo: Uroboros Przed zapoznaniem się z recenzją zapraszam na  recenzję pierwszego i drugiego tomu  . Po zdarzeniach na Hybernii Feyra wraca na Dwór Wiosny razem z Tamlinem i Lucieniem, jako szpieg. Zamierza zniszczyć przeciwników od środka po tym jak dowie się wszystkiego o działaniach Tamlina oraz króla Hybernii. Feyra w tej książce przechodzi przemianę. Z dziewczyny, która zawsze gdzieś potrzebowała tego swojego księcia zmieniła się w bezwzględną i silną księżną, która robi wszystko by ocalić swój dwór i poddanych. Wielki plus za to dla autorki. Tamlin jak to Tamlin dalej głupi i dalej nie widzi, że Feyra coś kombinuje. Aczkolwiek trzeba to przyznać, że bohaterka świetnie odgrywa swoją rolę na Dworze Wiosny. Tylko Lucien chyba zorientował się, że coś jest nie tak... Z tą książką w moim przypadku wiąże się pewna historia... Ja jako osoba, która unika kupowania jakichkolwiek książek w Empiku nie zamówiłam tej ksi